در فرهنگ ایران، پنجم اسفندماه (و یا 29 بهمن)، روز و هنگام جشن ملی اسفندگان ( یا سپندارمذگان) است. سپندارمذ لقب زمین و به معنی گستراننده، مقدس و فروتن است؛ زمین که نماد عشق است و با فروتنی و از خود گذشتگی، آغوش خود را برای همه? جانداران گسترده است. اسفندگان جشن بزرگداشت دو نماد زایندگی و مهر و عشق است: زن و زمین. این‌چنین بود که نیاکان ما در این روز، با دادن هدیه به بانوان و دوشیزگان « مهر و عشق خود را به آنها ابراز می‌داشتندو روز عشق ایرانی را جشن می گیرند.

به اعتقاد برخی اسطوره شناسان همچون "فریدون جنیدی"  جشن اسفندگان که روز بزرگداشت مقام زن وعشق شناخته می شود، با جشنی غربی و غیر ایرانی به نام ولنتاین جایگزین شده است.  

روز پنجم اسفند مطابق با تقویم ایرانی  روز جشن "اسفندگان" شناخته می شود. روزی که از آن مقام زن به عنوان مظهر ونماد عشق واقعی شناخته می شود.
ایرانیان باستان این روز را  به زنان اختصاص می دادند و جایگاه زن ، که مظهر عشق  ومهر مادری است، را گرامی می دارند. در حالی که به اعتقاد برخی اسطوره شناسان همچون "فریدون جنیدی" این جشن ملی وآیینی با جشنی غربی و غیر ایرانی به نام ولنتاین جایگزین شده است.
 در خصوص تاریخچه و مبداء ولنتاین اختلاف نظر وجود داشته تا جایی که ولنتاین با افسانه در آمیخته است، اسطوره شناسانی همچون جنیدی مبدا این جشن که به نام "روز عشق" نامیده می شود، همین جشن اسفنگان است.

شما کدامین را انتخاب می کنید؟

دوست خوبم!
هنگامی که من و تو نمی‌اندیشیم و از داشته‌های خود آگاهی نداریم، به جای ما تصمیم می‌گیرند و می‌کوشند تا ما را به زیر چتر فرهنگ خود بکشانند.
بیاییم ولنتاین را به فرهنگ خودش بسپاریم، زیرا ملت بزرگ ایران برای بزرگداشت مهر و عشق و زایندگی، جشنی بزرگ به نام جشن اسفندگان دارد.